Αναμφισβήτητα, η ομορφιά είναι κάτι πολύ υποκειμενικό. Οι απόψεις περί ομορφιάς μεταβάλλονται με τις ιστορικές εποχές, επηρεάζονται από την τρέχουσα μόδα και τα πρόσωπα που προβάλλονται στη δημόσια ζωή. Εκείνα, όμως, που έχουν μεγαλύτερη σημασία είναι τα δικά μας βιώματα και τα προσωπικά μας πιστεύω. Σε τελική ανάλυση, η μύτη ανήκει στο δικό μας πρόσωπο και σώμα. Αν θέλουμε να συνεννοηθούμε, θα πρέπει να συμφωνήσουμε σε κάποια πράγματα. Ορισμένα χαρακτηριστικά της μύτης, μπορούμε να δεχθούμε, πάντα κατά πλειοψηφία, ότι θα μπορούσαν να δείχνουν πιο όμορφα μετά από μια χειρουργική διόρθωση. Έτσι, μια μύτη με απόκλιση, στραβή ή με παρουσία ύβου – καμπούρας στη ράχη της μύτης, μια πλατιά ράχη και η ογκώδης – μακριά και με έντονη προβολή άκρη – κορυφή της μύτης, είναι χαρακτηριστικά που μπορούν και έχει νόημα να διορθωθούν χειρουργικά. Οι περιπτώσεις αυτές θεωρούνται σχετικά απλές, προϋποθέτουν τεχνικές δοκιμασμένες σε βάθος χρόνου και κυρίως, αφορούν σε ασθενείς με αρκετά ρεαλιστικές απαιτήσεις.

Τα πράγματα γίνονται κάπως πιο πολύπλοκα όταν ο ασθενής μας έχει ιδιαίτερες, προσωπικές απαιτήσεις. Η προσπάθεια αντιγραφής των χαρακτηριστικών ενός τρέχοντος προτύπου, ενός προσώπου της μόδας ή της τηλεόρασης, είναι σαφώς πιο απαιτητική. Εξίσου δύσκολη είναι και η προσπάθεια να αλλάξουμε κάποια λεπτά χαρακτηριστικά σε μια κατά τα άλλα ωραία ή έστω επαρκώς ανεκτή μύτη. Ανεξάρτητα από το είδος και την έκταση της παρέμβασης στη μύτη, οι συνθήκες είναι ιδανικότερες, όταν δεν έχει προηγηθεί επέμβαση στην περιοχή, αισθητική, ευθιασμού του διαφράγματος ή κάποια άλλη. Οι προηγηθείσες επεμβάσεις αλλά και τυχόν τραυματισμοί της μύτης ενδέχεται να δυσχεράνουν τη δική μας παρέμβαση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ίσως απαιτηθεί πιο λεπτομερής προεγχειρητική μελέτη, όπως η διενέργεια αξονικής τομογραφίας, προκειμένου να διαπιστωθεί η ακεραιότητα των ιστών ή η τυχόν ύπαρξη μοσχευμάτων (φυσικών ή τεχνητών). Η αξονική τομογραφία θα βοηθήσει, επίσης, στην ανίχνευση τυχόν σηπτικών εστιών στα ιγμόρεια και τα λοιπά παραρρίνια που θα πρέπει να αντιμετωπισθούν, είτε φαρμακευτικά είτε χειρουργικά πριν την επέμβαση της ρινοπλαστικής.

Η χειρουργική είναι συνήθως πράξη αφαιρετική. Σε αρκετές, όμως, περιπτώσεις ρινοπλαστικής θα χρειασθεί να προστεθούν μοσχεύματα. Τα μοσχεύματα αυτά μπορεί να ληφθούν από τα πτερύγια των αυτιών, τους χόνδρους του θώρακα ή τα λαγόνια οστά.

Σήμερα, υπάρχει η δυνατότητα να επιδείξουμε στον ασθενή μας σε υπολογιστή, την πιθανή εμφάνισή του μετά τις αλλαγές που του προτείνουμε ή που επιζητά ο ίδιος. Αυτό θα βοηθήσει, ώστε ο ασθενής να λάβει μια περισσότερο συνειδητή απόφαση, βασιζόμενος σε αντικειμενικά κριτήρια. Κατά αυτόν τον τρόπο, αυξάνονται οι πιθανότητες να μείνει ευχαριστημένος με το τελικό αποτέλεσμα. Βέβαια, το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι πάντα ταυτόσημο με την εικόνα του υπολογιστή. Παρά τις εξελιγμένες χειρουργικές τεχνικές και τα εκλεπτυσμένα εργαλεία και υλικά που χρησιμοποιούνται, η επούλωση των ιστών μπορεί να πάρει τροπή διαφορετική από εκείνη που υπολογίζουμε και το αποτέλεσμα να διαφέρει από το επιθυμητό. Φαίνεται λογικό, ότι όσο περισσότερο απέχει η μύτη από το θεωρούμενο ως ιδανικό σχήμα, τόσο πιο εντυπωσιακή θα είναι η βελτίωση της εικόνας. Ωστόσο, ταυτόχρονα μειώνονται οι πιθανότητες να ταυτιστεί το τελικό αποτέλεσμα με την εικόνα στον υπολογιστή.

Η επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία και συνεπάγεται μια διανυκτέρευση στο νοσοκομείο. Η διάρκεια της επέμβασης φτάνει συνήθως τις δύο με τρείς ώρες. Στα απλά περιστατικά, οι τομές γίνονται στο εσωτερικό της μύτης. Στις σύνθετες περιπτώσεις, προτιμάται η ανοικτή ρινοπλαστική μέσω ανεπαίσθητης τομής στο κάτω μέρος της μύτης. Για τις περιπτώσεις αυτές, όπως οι επανεπεμβάσεις, απαιτείται χειρουργός με επαρκή εμπειρία στην αισθητική χειρουργική του προσώπου. Μετά το πέρας της επέμβασης, τοποθετείται ένας μικρός νάρθηκας στη ράχη της μύτης, ο οποίος αφαιρείται μετά από μία εβδομάδα και ίσως ένας ελαφρύς πωματισμός στο εσωτερικό της μύτης, ο οποίος αφαιρείται την επόμενη ημέρα. Μέσα στο πρώτο 24ωρο θα αναπτυχθεί έντονο οίδημα στο πρόσωπο και αιμάτωμα γύρω από τα μάτια, τα οποία θα υποχωρήσουν μέσα στο πρώτο δεκαήμερο, οπότε ο ασθενής δεν θα δείχνει χειρουργημένος. Παρά την εντυπωσιακή εικόνα με το πρήξιμο και τα αιματώματα, η επέμβαση χαρακτηρίζεται από την απουσία μετεγχειρητικού πόνου, εκτός από τις περιπτώσεις φλεγμονής.

Η ρινοπλαστική και οι αισθητικές επεμβάσεις γενικότερα, συνιστούν το δικαίωμά μας στην ομορφιά και στη βελτίωση του σώματός μας. Είναι λογικό, λοιπόν, να συνοδεύονται από την υιοθέτηση υγιεινότερου τρόπου ζωής και διατροφής, περισσότερη σωματική άσκηση, διακοπή του καπνίσματος ή του αλκοόλ. Και φυσικά από την προσπάθεια για βελτίωση της προσωπικότητάς μας.